ՏԵՐ ՂՈՒԿԱՍ

Ղուկասը Ղալալու (այժմ Այգեձոր) է տեղափոխվել Գյանջայի խանության Բանանց (Բայան) գյուղից 1720-ական թվերին։
Ծնվել է 1680 թվերին, ապրել է մոտ 75-ից 80 տարի։

Կյանքի կեսն անց է կացրել Բանանցում, կեսը՝ Ղալալույում։
Այստեղ աշխատել է որպես քահանա, որին Բանանցից հրավիրել են Ղալալու գաղթած բնակչությունը՝ իրենց բնակավայրում քահանայություն անելու համար։

Նա է եղել այդ գյուղի առաջին տերտեր-քահանան։ Նա այդ պաշտոնում ծառայել է երկար ժամանակ, մինջև կյանքի վերջը, մահացել է 1759-1760թթ.:
Նրա մահից հետո գյուղի քահանայությունը ստանձնել է յուր ավագ որդի Գրիգորը :

Գրիգորի մահից հետո գյուղի քահանայությունը ստանձնել է յուր եղպայր ՝ Յովհաննեսը։ Վերջինիս տապանաքարի վրա գրված է, որ նա քահանա է ձեռնադրվել 1790 թվին։

Երբեմն նշանավոր մարդկանց՝ հատկապես բարձրաստիճան հոգևորականների շիրիմների վրա դրված տապանաքարերի վրա ոչինչ չի գրվել։
Որպես փաստացի տվյալ նման տապանաքարեր կան նաև ներքին Եկեղեցաձորի եկեղեցու մեջ։

Մեր տոհմակիցներիս մի բան թող պարզ լինի, որ այս գյուղ ոտք դրած ու առաջին տոհմահիմքը հանդիսացել է Տեր Ղուկաս Հովհաննեսի Սավրունցը կամ Տեր Գրիգորյանցը։